Mijn verhaal
| Hallo, mijn naam is Myriam en ben 59 lentes jong, geboren in Breda. Op gevoel en op de tast, vliegend op eigen vleugels en met de ogen gesloten laat ik mijn handen tot u spreken. |
Dit verhaal gaat over een stukje uit mijn leven met betrekking tot het ontstaan van Chinook massage.
Als gevolg van pech op pech, verloor ik bijna al het zicht uit mijn ogen. Van een overdruk leven restte niets anders dan bezigheden bedenken waarbij mijn handen en gehoor het zicht konden overnemen.
2014
Een jaar van herstel en bezinning. Hoe heeft het zover kunnen komen? Had ik het kunnen voorkomen? Waar ging het verkeerd? Waarom krijg ik wel een tweede kans en mijn lieve zusje niet meer? Niets meer te verliezen. Zoals bij wel meer mensen, kunnen grote veranderingen veel vragen oproepen. Mijn vader en moeder zijn beiden uit 1915, zoon van (straat) muzikanten, dochter uit een schippersgezin. Dat verklaart genetisch al een heleboel maar er was nog zoveel niet gezegd, nog zoveel doodgezwegen. Ik had nu de tijd om...
Dit jaar werd muziek mijn enige energiebron én de enige toegangspoort naar mijn gevoelsleven.
Nooit eerder werd alles zo kristalhelder als toen ik bijna niets meer zag. |
Paul van Vliet, een lied vol herkenning.
De originele tekst: https://www.youtube.com/watch?v=KLe2n6K3Rqs
Ik ben zo vaak opnieuw begonnen
En niet zo'n beetje nieuw, maar radicaal
Ik heb zo vaak iets nieuws verzonnen
Waarbij ik dacht: "Dit is het helemaal"
Vanaf die dag dat ik een nieuwe start mocht maken
Met nieuwe plannen, zonder angst met al wat kon
Maar als het na verloop weer steeds hetzelfde was
Ergens anders weer van voor af aan begon
Ik heb geloofd in de maximale vrijheid
Ik heb genoten van m'n camper en m'n hond
En ineens wist ik waar onze weg ons heen leidt
En overwinterden we in de Spaanse zon
Ik heb zo vaak met m'n hondje rondgezworven
Als ik nergens verder kwam of verder kon
Als de stilte mijn humeur weer eens had bedorven
Dan zocht ik naar een nieuwe horizon
Er loopt een optocht door de tijd
Van de schepping tot de eeuwigheid
En die optocht komt, en dat is gek
Steeds weer langs dezelfde plek
En wij lopen mee met het misverstand
Alleen en soms in groepsverband
Op zoek naar het beloofde land
In de optocht door de tijd
En wat je allemaal niet moet in die optocht
Je moet..., je moet..., je moet...
En daarom ben ik altijd weer blij als iemand tegen me zegt:
"Je mag beginnen"
Ik ben zo vaak opnieuw begonnen
En dan dacht ik: "Nu ben ik los van toen
Nu heb ik het verleden overwonnen
Van vandaag af ga ik alles anders doen"
Maar in vandaag ligt een deel van het verleden
En dat samen neem je weer naar morgen mee
En uit de dingen die we gisteren deden
Ontstaat uiteindelijk ieder nieuw idee
Het is niet nieuw, het is niet anders of bijzonder
En het is in het verleden meer gedaan
Maar voor mij is het telkens weer een wonder
Onderweg zie ik de zon aan alle kanten staan